Life Booster Dag 19: Brainstormen, geen mobiel en een spontane afspraak

Als je voor jezelf werkt en niet meer dagelijks op een werkvloer werkt, kan dat soms ook eenzaam zijn. Juist dat sparren met anderen, met collega's over ideeën, kan nieuwe energie geven.

Brainstormen

Als zelfstandig coach mis ik die verbinding met andere collega's wel eens. Inmiddels ben ik bij een netwerk aangesloten waar ik die verbinding meer kan vinden. Vanuit het Stress Centrum

werd er een Professionaliseringsbijeenkomst georganiseerd. Het was voor mij de eerste keer dat ik kennis maakte met de verschillende collega's. Erg inspirerend. Kennis delen, zelf ervaren, brainstormen over nieuwe formats. Ik kreeg er meteen energie van.

Zelf gaf ik een korte 'workshop' over ademhaling. Iemand anders gaf een presentatie over de verschillende tools die er allemaal zijn met betrekking tot stress. En er was een oefening met een ballon. Nooit geweten, maar je kan (in de meeste gevallen) gewoon op een ballon zitten zonder dat ie knapt! Ja, dit is zeker iets om erin te houden. Niet die ballon (of misschien ook wel :-)). Maar het brainstormen. Het is vaak zoveel leuker om met anderen tot nieuwe formats te komen.

Geen mobiel en een spontane afspraak

Na de bijeenkomst bij het Stress Centrum had ik een afspraak in Amsterdam. Na afloop zou ik meteen terug naar huis gaan. Ik was al op weg naar huis. Toen ik hoorde dat mijn vriend later thuis zou komen, bedacht ik me dat ik net zo goed kon kijken of ik met vrienden af kon spreken die toch in Amsterdam wonen. En ze konden!

Ik stapte uit bij het eerst volgende station om naar een cafe te gaan waar ze op mij zouden wachten. De enige uitdaging was: mijn vrienden vinden zonder navigatie. In minder dan 2 minuten had ik mijn vriend gesproken, de vrienden in Amsterdam en opgezocht waar ik moest zijn. En toen ging mijn mobiel uit..

Mijn vriend zegt zo vaak tegen me dat het handig zou zijn om een extra lader mee te nemen. Ik, eigenwijs als ik ben, neem hem uiteindelijk nooit mee. Meestal houdt mijn telefoon het wel vol. Ik neem geen extra oplader mee. Dat scheelt weer gesjouw. In dit geval was het inderdaad wel handig geweest :-).

Challenge accepted

Maar goed, geen mobiel. Een half adres wat ik kon onthouden (ik had ook geen pen mee) en een halve route beschrijving in mijn hoofd. De naam van het cafe kon ik me ook maar vaag herinneren. En dat in een stad waar ik niet zo vaak kom.

Ik merkte dat het reizen zonder navigatie (en halve informatie, omdat ik het niet goed in mijn hoofd had opgeslagen), eigenlijk ook best leuk was. Ik sprak verschillende mensen aan om te vragen of ze mij konden helpen. Iedereen was behulpzaam. En iedereen had zijn eigen manier om me verder te helpen.

Uiteindelijk kwam ik op een station waar ik naar de informatiebalie ging op aanraden van iemand die ik zojuist om hulp had gevraagd. En 5 minuten later had ik een handgetekende kaart met de plaats van bestemming. Althans, dat dacht ik.

Het was een mooie wandeling. Het verbaasde me hoe rustig sommige plekken van Amsterdam waren. En wat een karakteristieke woningen er waren.

Twintig minuten later zou ik arriveren. Not. Er stond een tentje waarvan de naam totaal niet leek op de naam die in mijn hoofd zat. Een restauranteigenaar kon me daarna vertellen waar ik wel naartoe moest. Dus daar ging ik weer. Zeker 6000 stappen verder arriveerde ik op de bestemming. En daar zaten ze! Joehoe!

Alleen al het feit dat ik het had gevonden zonder mobiel en met halve informatie zorgde voor energie. De spontane afspraak daarna was des te leuker!

Wat zou jij doen als de accu van je mobiel opeens leeg is?